هیسترکتومی عمل جراحی است که برای برداشتن رحم انجام می شود. در این عمل ممکن است لوله های فالوپ و تخمدان نیز برداشته شود. خونریزی پس از برداشتن رحم (هیسترکتومی) می تواند یک عارضه بالقوه جدی باشد که ممکن است به تزریق خون و جراحی های بیشتر نیاز داشته باشد. خونریزی واژینال می توانید بلافاصله پس از عمل و یا در عرض چند روز پس از آن، یا در برخی موارد حتی ممکن است چند هفته بعد از آن رخ دهد.
لکه بینی بعد از هیسترکتومی
لکه بینی، خونریزی کم و یا خون صورتی ممکن است ۴ تا ۶ هفته پس از عمل برداشتن رحم ایجاد شود. در این شرایط معمولا لکه بینی طبیعی است. این خونریزی، نشانه ای از بهبود زخم های داخلی است و معمولا کم کم از بین می رود.
خونریزی پس از برداشتن رحم
خونریزی غیر طبیعی واژینال بعد از عمل برداشتن رحم در صورتی که شرایط زیر را داشته باشد، نگران کننده است و باید توسط پزشک بررسی شود.
- لکه بینی مداوم که بیش از شش هفته ادامه داشته باشد.
- خونریزی واژینال مجزا (نه لکه بینی یا ترشح) بلافاصله پس از عمل هیسترکتومی ایجاد شود.
- خونریزی ناگهانی در عرض چند روز یا چند هفته بعد از عمل جراحی رخ دهد.
- همراه با خونریزی واژینال سایر علائم مانند درد شکم یا واژن، ترشحات واژن یا غش وجود داشته باشد. این حالت حتما باید توسط پزشک بررسی شود.
علل خونریزی پس از برداشتن رحم
احتمال بروز خونریزی واژینال پس از یک هیسترکتومی واژینال کمی بیشتر از هیسترکتومی شکمی است. یعنی افرادی که عمل برداشتن رحم را از طریق واژن انجام می دهند نسبت به کسانی که این عمل را از طریق شکم انجام می دهند، بیشتر خونریزی دارند. در هر صورت؛ خونریزی که شرایط بالا را داشته باشد، چه در طی هیسترکتومی واژینال رخ داده باشد و چه هیسترکتومی شکمی، باید توسط پزشک بررسی شود. در این عارضه درمان به موقع و اولیه از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از علل خونریزی پس از برداشتن رحم عبارتند از:
- مسدود شدن (گره خوردن) نادرست رگ های خونی و یا شریان بند های ضعیف، به عنوان شایع ترین علت خونریزی فوری پس از یک عمل هیسترکتومی گزارش شده است. لبه برش خورده مخاط واژن، برای جلوگیری از این نوع خونریزی باید به دقت پس از عمل بخیه زده شود. در این حالت جراح باید دقت کند که تمام رگ های خونی را به درستی مسدود کرده و بخیه زده باشد. در صورتی که رگ های خونی گره خورده باشند، بخیه ممکن است شل شده و پس از آن باز شوند. این حالت باعث می شود چند ساعت پس از عمل، فورا خونریزی واژینال ایجاد شود. شناسایی به موقع این علت و تزریق خون سریع، این نوع خونریزی واژینال را درمان می کند.
- پوسته ریزی بافت گرانوله در نتیجه عمل باعث به تعویق افتادن خونریزی می شود. این حالت زمانی رخ می دهد که بافت گرانوله، در طول روند التیام زخم، در معرض یک رگ خونی قرار گرفته باشد.
- باز شدن زخم یکی دیگر از علل خونریزی پس از برداشتن رحم است. این حالت در نتیجه عفونت، روند ضعیف بهبود، آسیب و یا بخیه بی اثر رخ می دهد. اگر زخم در این حالت کامل باز شده باشد، ممکن است پس از شناسایی علت نیاز به بخیه کردن مجدد داشته باشد. علاوه بر این، مصرف داروهای آنتی بیوتیک و داروهای ضد درد نیز ممکن است برای درمان ضروری باشد.
- خونریزی واژینال پس از هیسترکتومی در افرادی که اختلالات خونی دارند و یا از درمان های ضد انعقاد استفاده می کنند، شایع است. اگر چه این مورد نارد است اما در صورت وجود، پتانسیل آن را دارد که حتی مرگبار باشد. در صورت وجود چنین مشکلاتی مصرف ویتامین K، قطع درمان های ضد انعقاد، تزریق خون و بستن عروق خونریزی ممکن است لازم باشد. به طور کلی در این بیماران تراوشات واژن بسیار رایج است.
- بخیه بی اثر نیز یکی دیگر از علل ایجاد این نوع خونریزی است. بخیه بی اثر به بخیه ای گفته می شود که در بستن عروق خونی هیچ نقشی نداشته باشند. البته گاهی بدن برخی از افراد به همین بخیه ها جواب می دهد و زخمشان بهبود می یابد.
- آسیب های وارده به واژن که ممکن است طی عمل و یا پس از آن ایجاد شود نیز عاملی برای خونریزی پس از برداشتن رحم است. شستشوی واژن، استفاده از تامپون و رابطه جنسی بلافاصله پس از عمل هیسترکتومی از جمله آسیب های وارده به واژن هستند.
- سایر علل خونریزی واژینال که ممکن است هر زمان پس از هیسترکتومی و حتی سال ها بعد از آن رخ دهند و به عمل جراحی مربوط نشوند؛ عبارتند از:
- هیسترکتومی ساب توتال که در آن تنها بخشی از رحم در طول عمل حذف خواهد شد.
- سرطان
- پولیپ
- فیبروئیدها
- عفونت مثانه
- آتروفیک واژینیت که نتیجه سطح استروژن پایین در بدن است.
- اندومتریوز واژن
درمان خونریزی پس از برداشتن رحم
درمان خونریزی پس از برداشتن رحم شامل انتقال خون و کنترل خونریزی با شناسایی علت و محل خونریزی است. برای این کار اگر علت با معاینات اولیه تشخیص داده شود ممکن است با چند اقدام ساده درمان شود. اما در صورتی که علت به نوع عمل و یا عوامل داخلی مربوط باشد، باید بیمار به اتاق عمل منتقل شده و پس از شناسایی علت، عمل بستن عروق خونی تحت بیهوشی عمومی انجام شود.
در صورتی که عمل هیسترکتومی از واژن انجام شده باشد و علت خونریزی قابل مشاهده نباشد؛ ممکن است بخیه های زده شده به واژن مجددا باز شوند. پلمپ و بستن واژن نیز تنها در صورتی که خونریزی به دلیل نقص لخته شدن ایجاد شده، انجام می شود.
به غیر از موارد ذکر شده؛ درمان های اضافی شامل مصرف آنتی بیوتیک ها برای کنترل عفونت، مصرف مسکن ها برای کاهش درد، و مصرف ویتامین K برای موراد نقص لخته شدن خون می باشد. برای افرادی که از درمان های ضد انعقادی و یا قرص های آسپرین استفاده می کنند ممکن است قطع پیگیری درمانشان لازم باشد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.