درست مثل هر نیروی مهاجم دیگر، غذای نیروهای سیستم ایمنی هم بسیار مهم است. دیرزمانی است که دانشمندان دریافتهاند که مردمانی که در فقر زندگی میکنند و تغذیه خوبی ندارند دربرابر بیماریهای عفونی آسیبپذیرتر هستند. اما اینکه بالا رفتن میزان بیماری بخاطر تاثیر سوءتغذیه بر سیستم ایمنی است یا نه هنوز مشخص نیست. تحقیقات کمی تا به امروز درمورد تاثیرات تغذیه بر سیستم ایمنی انسانها انجام گرفته است و تحقیقات بسیار کمتری هم آن را مستقیماً با افزایش بیماریها مرتبط دانستهاند.
تحقیقاتی درمورد تاثیرات تغییرات غذایی بر سیستمایمنی حیوانات انجام گرفته است اما باز هم تحقیقات کمی افزایش احتمال بیماری را درنتیجه این تغییرات بررسی کردهاند. بعنوان مثال، گروهی از محققان دریافتهاند که رژیمهای غذایی کمپروتئین در موشها تعداد و عملکرد سلولهای T و ماکروفاژها را کاهش میدهند و همچنین تولید پادتن ایمونوگلوبولین A را نیز کم میکنند.
شواهدی وجود دارد که کمبودهای ریزمغذیهای مختلفی –بعنوان مثال کمبود زینک، سلنیوم، آهن، مس، اسید فولیک و ویتامینهای A، B6، C و E واکنشهای ایمنی را در حیوانات تغییر میدهد. اما تاثیر این تغییرات سیستم ایمنی بر سلامت حیوانات چندان مشخص نیست و اثر کمبودهای مشابه بر سیستم ایمنی انسانها هنوز بررسی نشده است.
نقش رژیمغذایی و ویتامین ها در افزایش سیستم ایمنی بدن چگونه است؟
اگر تصور میکنید که رژیمغذاییتان ریزمغذیهای لازم را برایتان فراهم نمیکند و ممکن است از سبزیجات خوشتان نیاید و یا نان سفید را به نان غلات کامل ترجیح دهید، در این صورت استفاده از یک مولتیویتامین روزانه و مکملهای موادمعدنی علاوه بر ثمربخش بودن برای سیستمایمنیتان، فواید بسیار زیادی برای سلامتیتان دارد.
اما مصرف مقدار زیاد از یک ویتامین خاص این فواید را ندارد. در این مورد هر چه بیشتر بهتر نیست. در حال حاضر محققان مشغول بررسی قدرت اثربخشی موادمغذی مختلف بر سیستمایمنی هستند.
انواع ویتامین های بالا برنده سیستم ایمنی بدن
سلنیوم
بعضی تحقیقات نشان داده است که افرادیکه دچار کمبود سلنیوم هستند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطانهای مثانه، روده، مقعد، ریه و پروستات هستند.
ویتامین A. مدت زمان طولانی است که محققان میدانند که ویتامین A با تاثیر گذاشتن بر بعضی زیرمجموعههای سلولهای T و B و سیتوکینها، نقش بسیار مهمی در بیماری و حفظ سطوح مخاطی دارد. کمبود ویتامین A با ضعف ایمنی و بالا رفتن احتمال ابتلا به بیماریهای عفونی در ارتباط است. از طرف دیگر، طبق یکی از تحقیقات انجامگرفته، استفاده از مکملها در افرادیکه دچار کمبود این ویتامین نیستند در تقویت یا سرکوب ایمنی سلول T موثر نشان نداده است.
ویتامین B2
شواهدی وجود دارد که این ویتامین مقاومت دربرابر بیماریهای باکتریایی در موشها را تقویت میکند اما اینکه چه تاثیری بر واکنش ایمنی دارد هنوز مشخص نیست.
ویتامین B6. تحقیقات مختلفی نشان دادهاند که کمبود ویتامین B6 میتواند بر جنبههایی از واکنش ایمنی مثل توانایی لمفوسیتها در بالغ شدن و تغییرشکل به انواع مختلف سلولهای T و B تاثیر بگذارد. مصرف میزان متعادل برای برطرف کردن این کمبود عملکرد ایمنی بدن را به حالت اول برمیگرداند اما مصرف زیاد آن فواید بیشتری به دنبال نخواهد داشت. و ویتامین B6 میتواند رشد تومرها را سرعت بخشد.
ویتامین C
تحقیقات متفاوتی درمورد ویتامین C به طور کلی انجام گرفته است اما متاسفانه بسیاری از آنها چندان جالب نبودهاند. ویتامین C میتواند درکنار سایر ریزمغذیها فعالیت کند و نه به تنهایی.
ویتامین D
سالها بود که پزشکان میگفتند که افراد مبتلا به سل به نور خورشید بسیار خوب پاسخ میدهند. امروز توجیهی برای آن وجود دارد. محققان دریافتهاند که ویتامین D که با قرارگیری در معرض آفتاب توسط پوست تولید میشود، یک واکنش ضدمیکروبی به باکتری مسئول بیماری سل ایجاد میکند. اینکه ویتامین D همین توانایی را برای مقابله با سایر بیماریها دارد یا اینکه مصرف آن به شکل مکمل غذایی فایدهبخش هست یا خیر سوالاتی است که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
ویتامین E
در تحقیقی که بر افراد بالای ۶۵ سال سالم انجام گرفت مشخص شد که بالا بردن مصرف روزانه ویتامین E از مقدار مصرف مجاز روزانه از ۳۰ میلیگرم به ۲۰۰ میلیگرم واکنشهای پادتنها را بعد از واکسیناسیون به هپاتیت B و کزاز تقویت میکند. اما این تقویت واکنشها درمورد واکسن بیماری دیفتری و ذاتالریه اینچنین عمل نکرده است.
زینک (روی)
عنصری مهم برای سلولهای سیستم ایمنی بدن است و کمبود آن بر توانایی سلولهای T و سایر سلولهای ایمنی بدن برای عملکرد درست اثر میگذارد. احتیاط: بااینکه خیلی مهم است که در رژیمغذایی خود به میزان کافی از زینک استفاده کنید (۲۵-۱۵ میلیگرم در روز) اما مصرف بیش از حد آن نیز میتواند عملکرد سیستمایمنی را مختلف کند.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.