دوران بلوغ که یکی از چالش انگیز ترین دوران زندگی هر زن است، اهمییت بسیار زیادی در شکل گیری و آینده نگری او دارد. این دوران که طی کردن آن بدون حضور والدین علی الخصوص مادر، بسیار سخت و پر تنش است، یکی از مهمترین مراحلی است که هر یک از والدین هرگز نباید آن را به دست فراموشی بسپارند و یا نقش و اهمییت خود را کمرنگ ببینند.
فرآیند بلوغ را بشناسید
بلوغ جسمانی به مجموعه تغییرات فیزیکی و فیزیولوژیکی در بدن گفته می‌شود که براساس آنها، بر اثر ترشح هورمون‌های گوناگون، بدن کودک تبدیل به بدن بزرگسال می‌شود. به عبارت دقیق تر فرآیند مرحله ای که بر اساس تغییرات پیاپی جسمی و روانی که طی آن دختران نوجوان با رویارویی با مسائل و تغییرات جسمی در بدن خود کم کم فرآیند زن شدن را درک می کنند. علامت‌های جسمی بلوغ به دنبال یکسری تغییرات هورمونی بدن که از طریق مغز (سیستم هیپوفیز و هیپوتالاموس) کنترل می‌شود و ارتباط مستقیمی که با کارکرد تخمدان ها دارد، ظاهر می‌شود.
علائم بلوغ
بطور کلی علائم جسمانی دوران بلوغ در دختران عبارتند از: «رشد جسمی و قدی»، «جوانه زدن نوک پستان‌ها و رشد آنها»، «پیدایش موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل» و «قاعدگی».
تغییرات رفتاری و روحی دختران
از علائم و تغییرات رفتاری سن بلوغ می توان به:
- میل به گوشه‌گیری
- حساسیت بسیار نسبت به انتقاد دیگران
- بی‌قراری، بی‌ثباتی اخلاقی و تحریک‌پذیری سریع
- نوسان در خلق و خو و گاها مخالفت با خانواده و دوستان و به طور کلی جامعه
- در رؤیا فرورفتن و خیال پردازی
- شرم و حیای مربوط به تغییرات ناشی از بلوغ جنسی
- تنبلی و سستی و یا نافرمانی از بزرگ‌ترها
- خیره‌سری و خودرأیی بسیار و میل به استقلال
- نداشتن احساس امنیت و اعتماد به نفس و یا اعتماد به نفس کاذب و بیجا
- مقاومت در برابر پند و اندرز والدین
- تمایل شدید به ارتباط نزدیک با دوستان و گفتگوهای پنهانی و طولانی با آنها
- حساسیت نسبت به آراستگی ظاهر خود و وقت گذاشتن طولانی در جلوی آیینه
این علائم که حدود یک سال پیش از بلوغ آغاز می‌شود، در مرحله بلوغ جنسی به شدت افزایش یافته و در مراحل پایانی بلوغ بتدریج کاهش می‌یابد.
راه کارهای رفتاری والدین
در سنین بلوغ دختران از نظر روحی بسیار حساس و عصبی می‌شوند. گاهی در برخی دختران تغییرات رفتاری بدی بروز می‌کند. لجبازی مهمترین ویژگی این دوران است و به تدریج با استقرار بلوغ این نشانه‌ها‌ی رفتاری کمرنگ‌تر می‌شوند. والدین باید نسبت به این سن و رفتارهای خاص این سن آگاهی داشته باشند و با صبوری و مهربانی با دخترشان برخورد کنند. القای حس خوشحالی از پا گذاشتن فزرند به این مرحله از زندگی وظیفه ی بسیار مهم و خطیری است که بر عهده مادران قرار دارد. آموختن راه کارهای مناسب در برابر مسائل این دوره و آموزش های رفتاری از سوی مادران به دختران، پایه و اساس تربیت و شخصیت دختران در جامعه می باشد.
در این دوره از سر به سر گذاشتن با فرزندان و اعمال محدودیت سریع رفتاری در آنها جلوگیری کنید. کنترل نا محسوس و آموزش های غیر مستقیم گاها اثر بخشی فوق العاده تری دارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.